Dag 94 en 95 Léon - Hospital de Orbigo - Murias de Rechivaldo 54 km.
9 juli 2015 - Murias de Rechivaldo, Spanje
Gistermorgen al vroeg vertrokken vanuit Léon. Het duurde meer dan een uur voordat we de stad verlaten hadden en richting platteland liepen. Wat viel dat tegen. De hele dag langs een drukke weg gelopen. Na 10 km. zagen we een bord dat aangaf: Santiago 294 km. Na nog eens 10 km. een bord met nog 298 km. te gaan. Nou, dat schiet niet echt op. Ria heeft wel een nieuw record: een dagmars van maar liefst 33 km. met een bepakking van 10 kg. en een temperatuur van 34 graden. In de herberg moest ze dan ook even bijkomen van deze inspanning. Gelukkig een mooie herberg met een kamer en eigen douche voor ons twee. s' Avonds een restaurantje opgezocht en ook dat viel vies tegen. Met de nadruk op vies. De krop sla als voorgerecht viel wel mee, maar de macaroni en pizza was smerig. Dus maar mooi laten staan en geen cent fooi gegeven. Daarna in onze herberg als desinfectiemiddel maar een paar glazen wijn gedronken. Lekkere wijn, kosten per glas 1 euro. Om in termen van Jan Schreuders te spreken: het caféleven is zo duur niet. Vanmorgen vertrokken voor een etappe van 21 km., lekker weertje en mooie route. Halverwege een man ontmoet die het hele jaar in zijn eentje in de natuur woont en de caminogangers voor een donativo voorziet van fruit en frisdrank. Enkele weken geleden was hij nog op de Nederlandse t.v. te zien in een programma over de weg naar Compostela.We troffen daar ook Elisabeth, een van de twee Duitse dames, weer aan, een hartelijke begroeting volgde. Haar medepelgrim Marion moet pas op de plaats maken vanwege een knieblessure. We zijn samen doorgelopen tot Astorga waar haar tocht voor vandaag stopte en wij doorliepen naar Murias. Onderweg zie je steeds meer jonge Spanjaarden die hun tocht naar Compostela beginnen. Ze lopen dan 10 km. per dag, laten hun rugzak vervoeren per busje en hebben allemaal blessures. Geen wonder met hun gymschoentjes. De apotheken doen hier dan ook prima zaken. Aan de lopende band verkopen ze Iboprifen, een pijnstiller die hier gekscherend caminosmarties genoemd worden. Ik houd het voorlopig bij mijn eigen huisapotheek, een halve liter San Miguel, kosten 2 euro, prima pijnstiller. Tot nu toe een dikke 3 maanden onderweg, 1908 km. gelopen, maar begin nu echt af te tellen. Ik wil terug naar Houtem!! Nog 11 dagen lopen en dan zijn we in Santiago waar we nog 2 dagen blijven en op 23 juli naar huis vliegen en daar mijn schoenen ritueel zal verbranden. Die zijn toch hardstikke versleten.Jullie mogen allemaal komen kijken. Verder niets meer te vertellen, behoudens dat het weer prima blijft, dus
Hasta Manaña
Loat mich effe weite wanneer ze die scheun in de fik stuks dan doon ich de rame bie os toe , want dat zal waal neet zo frisch ruuke na 3 moand.
wat ein klaote beloning, zo lang in de hits gelaupe en dan zo'n aete veurgezat kriege. Dat mos verbaoje waere. 'T kan helaas gebaore. Gelokkig vilt bienao alles mit 'n glaeske wien te ontsjmette. Dat waor vreuger al zo, de ouw luu zagte dat water eesj in de broewerie mos zin gewaes, en wien kump dao aardig bie in de buurt. Weliswaar neet gebroewe mer daorum zit get meer van dae'n alkool drin.
Nog vaol plezeer same dao in dat landj van Klaos en Pie.
Marlies en Peetje.
laat even weten wanneer je je schoenen ritueel verbrandt, wil daar wel graag bij aanwezig zijn met tijdens dit Holtums vreugdevuur jullie sappige verhalen; denk dat Peet wel meekomt :-)))
groetjes, Marlies (en Peet natuurlijk ook)
wat een afstand Ria wat doe je het goed Jan natuurlijk ook maar de afstand de kg die je dragen moet en dan nog het weer petje af gelukkig dat jullie ook weer naar huis verlangen .maar jullie kunnen hier wel nog heel lang over vertellen en na genieten grtjes Fiet
Zo te lezen gaat het goed met Ria, "effe oetraste en den gaon wer weer wiejer"!
Het zijn nu echt de laatste loodjes, Jan, "nog effe doorzette en den bes te dao"!
De schoenen zou ik niet verbranden want dat zou jammer zijn. Je kunt ze ook in goud dompelen en op de kast zetten. Dan kun je er nog eens af en toe naar kijken
en de herinneringen ophalen. Heel veel succes met de laatste kilometers !!!
Hasta la vista !
Aggie en Wil.