Dag 90 Tarradillos - Bercianos del camino 23 km
5 juli 2015 - Bercianos, Spanje
Om 6.10 uur op pad, in het dorp Helena uit Canada tegengekomen die in een andere herberg geslapen heeft. De eerste 6 km samen gelopen nog een ontbijtje genomen in het tweede dorp en verder. . De temperatuur is nog aangenaam. Onderweg zien we weer de bekende graanvelden maar afgewisseld met velden met zonnebloemen een prachtig gezicht en we, Helena en ondergetekende, zeggen tegen elkaar dat we het hiervoor doen. Daar we iets sneller lopen gaat Helena haar eigen weg na 10 km. De weg is redelijk wat schaduw betreft dus de hitte valt wel mee en we lopen goed door. De laatste twee km krijg ik een vreemd gevoel in mijn onderbeen, hopelijk geen scheenbeen blessure, schijnt nogal veel voor te komen. Om 12.30 uur zijn we bij de herberg die pas om 13.30 uur opent. Twee Duitse dames, die we al eerder gezien en gesproken hebben zijn er ook en als ik vertel van mijn been komt crème en ibuprofen tevoorschijn die ik beslist moet nemen. Later komen Geesje en Jan uit Nederland aan en ook van hen allemaal goede raad en als ik wil Naproxen. Zo zie je maar weer op de camino helpt men elkaar. Gisteren trouwens heeft Geesje haar kaas met mij gedeeld nadat bleek dat de onze uit de koelkast verdwenen was.
In de herberg weer slapen in stapelbedden en met 14 personen op de overloop, straks naar de mis, het komt toch allemaal goed met ons, denk ik. Daarna gezamenlijk diner en dat voor een prijs die je het zelf waard vindt. Ik moet nog even vertellen, beetje trots ben ik wel op hem, dat Jan de vrijwilligers van de herberg verbaasd deed staan met zijn bijna 1800 km, weer de kampioen, dit jaar, zei een vrijwilliger. Zijn credentials, werden zeer aandachtig bekeken. Hij loopt als een kievit en ik mag de hele dag naast die mooie gebruinde en gespierde kuiten lopen met mijn nogal gezette kuiten, vol rode vlekken van de zonneallergie.
Hasta Manaña
Ria
Ps: leuk dat we ook nog volgers uit België hebben.
In de herberg weer slapen in stapelbedden en met 14 personen op de overloop, straks naar de mis, het komt toch allemaal goed met ons, denk ik. Daarna gezamenlijk diner en dat voor een prijs die je het zelf waard vindt. Ik moet nog even vertellen, beetje trots ben ik wel op hem, dat Jan de vrijwilligers van de herberg verbaasd deed staan met zijn bijna 1800 km, weer de kampioen, dit jaar, zei een vrijwilliger. Zijn credentials, werden zeer aandachtig bekeken. Hij loopt als een kievit en ik mag de hele dag naast die mooie gebruinde en gespierde kuiten lopen met mijn nogal gezette kuiten, vol rode vlekken van de zonneallergie.
Hasta Manaña
Ria
Ps: leuk dat we ook nog volgers uit België hebben.
zo te lezen gaat het jullie daar in Spanje goed af. Heerlijk wandelen in de prachtige natuur, alle dagelijkse beslommeringen vergeten en genieten van het buiten zijn.
Nog heel veel plezier samen, Santiago komt steeds dichterbij.
Marlies en Peter
Ria, hopelijk gaat t wat beter met jou been , misschiens is koelen ook een optie, zowel voor scheenbeen, als voor je rode plekken van de zonnealergie, doe t rustig aan, en ja dat je naast zo n bink mag lopen, met zo n kuiten is toch geweldig, [genieten voor jullie beiden]. heel veel gr oet t werme houtum .
Sjaak- Ciel
Bij de afsluiting van het seizoen voeren we een nieuw element in. WIE HEEFT DE MOOISTE KUITEN VAN DE STIEVE KNEE.
Ik begrijp dat Jan erge mooie heeft, maar ik heb gisteren die van Math, Lou, Lilian, René, Hen en Pia gezien en dat zijn toch ook echt niet de minste. Dat belooft dus een spannende wedstrijd te worden. Om over de kuiten van Leon en John maar te zwijgen want die bereiden zich al jaren in stilte voor. (Grapje Leon)
Ik hoop dat jullie nog even blessure vrij blijven en succes met de laatste weekjes.
Oja moet ik nog tempo zakdoekje opsturen??
Groetjes Paul
Ria, jij bent nu ook alweer meer dan een week aan de wandel, knap hoor en dan ook nog met een blessure. Hoe is het met jouw been, hebben de pilletjes geholpen ? En dan die Jan, inmiddels al meer dan 90 dagen onderweg naar zijn doel. Dat kan die arme Tom Dumoulin niet zeggen, die al na twee dagen zijn doel Parijs niet meer kan bereiken en de Tour moet verlaten vanwege een valpartij. Jullie foto's zijn deze keer wel heel bijzonder, de wc-borstel die steeds terugkomt vraagt om meer uitleg !
Voor jullie ook nog een mooie zomeravond en voor morgen " fit weer aon de geng"!!!
Groetjes van ons allemaal !
Aggie.